Het is warm en de temperatuur begint al op te lopen. De wind maakt het aangenaam.
Ik zit op het terras voor ons het appartement. Ik voel zoveel. Te veel om onder woorden te brengen. Alleen maar intense geluk gevoelens, welke zelfs tranen van geluk zouden kunnen ontwikkelen.
Ik voel me zo mega lekker in mijn vel. Misschien is het aan de vroege kant om te juichen, aangezien we hier pas 1 dag zitten, maar ik zie het glas graag halfvol. Aangezien ik mij in 6 jaar weinig zo gevoelt heb op vakantie. Het goede gezelschap werkt mee aan dit fijne gevoel.
Ik heb hard moeten werken, in de tijd hiervoor, om mijn angstgevoelens niet de overhand te laten nemen. Hierbij kwamen vele diepe dalen kijken. Echter heb ik door deze dalen het besef gekregen dat ik zo niet wilde leven en hulp moest zoeken. Op dit moment heb ik er grip op gekregen en dat ik zó kan genieten, voelt als een mega overwinning. Ik durf best te zeggen dat ik mega trots op mijzelf ben. Dat ik mij even de gelukkigste meid van de wereld voel en dat ik sterk ben. Sterk, omdat ik er voor uit kwam dat ik een angststoornis heb, dat ik dit durfde te delen en dat ik hulp heb gezocht.
Dat mijn omgeving opmerkt dat ik ontzettend straal bij terugkomst, laat mij zien dat ik stappen heb gemaakt en dat maakt mij nog een beetje trotser.
Een tip aan een ieder: communiceren en blijven ademen. 🌬🙇🏼♀️
Reactie plaatsen
Reacties