Chargeren

De zon staat hoog. Geen wolkje aan de hemel. Het is fris en op de daken ligt vries. Vanaf het dak druppelt er water in m’n nek.

Ik heb een draaierige nacht gehad. Niet omdat ik nerveus ben, maar ik slaap altijd minder goed als ik uit slapen ben.

Vanavond is de tijd dat ik gechargeerd word tot bestuur. In ieder geval, als het goed is en iedereen voor stemt. Waarna de constitutieborrel volgt. In deze borrel komen besturen ons feliciteren. Als ik het moet geloven bestaat dit feliciteren uit het drinken van flessen drank en dergelijke. Er wordt zo’n heisa om gemaakt, dat ik niet weet wat ik moet verwachten.

Ik word lichtelijk nerveus van de mensen om mij heen, de voorbereidingen en het onverwachte. Ik heb de laatste tijd goed m’n angst onder controle, maar als ik vanavond een paniekaanval krijg, neem ik het mezelf niet kwalijk. Dat ik er nu al over nadenk neem ik mezelf wel kwalijk. Maar het van mij afschrijven en er over praten helpt. Ik ga er gewoon vanuit dat het goed gaat. Ik heb zat handvatten die me helpen.

De mensen, op dit moment, om mij heen weten ervan. Echter zijn zij niet diegene die het moeten doen, maar ik. Ik ben diegene die zich niet te druk moet maken, moet afwachten en sterk moet zijn.

Vanavond is ook de tijd dat er dingen worden afgesloten. Onze tijd als kandidaat bestuur zit er op. Twee à drie keer in de week vergaderen, waarbij vergaderingen soms 4 uur duren is voorbij. Nu zal het hopelijk één vergadering in de week van drie uurtjes zijn. Het wordt niet alleen maar kijken wat het huidige bestuur nog moet afmaken en wat wij als kandidaat bestuur al moeten doen, maar vanaf vanavond kunnen wij als bestuur beslissen wat wij willen doen. En niet wij alleen, maar samen met onze leden.

Voor nu ga ik, samen met mijn vijf toppers, genieten van het afsluiten van de kandidaat periode en met goede moed de constitutieborrel doorstaan!